Mannetjes

Wonen in een jaren ’30 huis is populair. Onze buurt is rijkelijk bedeeld met deze huizen.

Maar ouderdom komt met gebreken. Scheuren, kieren, verrotting en tocht horen óók bij deze woningen.

Sommige mensen zijn erg handig en gaan de uitdagingen geestdriftig zelf te lijf.

Voor de andere mensensoort, waartoe ik behoor, zijn er Mannetjes.  

Het zijn eigenlijk altijd mannetjes. Nooit vrouwtjes. Ik heb er geen verklaring voor, maar constateer het slechts. Het probleem is: het zijn er HEEL VEEL. Hoe vind je dat ene Gouden Mannetje in het oerwoud van vaklui en klussers? Het liefst natuurlijk via een tip van een ervaringsdeskundige. “Hee buur… ik ken wel een mannetje!” riep een duurzame buurman, toen ik hem vertelde over mijn voorgenomen vloerisolatie. Blij dat ik niet een afmattend vergelijkend onderzoek hoefde te starten, ontving ik even later twee mannetjes, die blijmoedig afdaalden in onze kruipruimte en driftig begonnen te isoleren. Totdat er één met een zorgelijk gezicht bovengronds kwam: “Ik denk dat u houtworm hebt.” Toen hij de rimpels in mijn voorhoofd zag, zei hij: “Maar… ik ken wel een mannetje!”

Het houtwormmannetje kwam en verbood ons om vóór zes uur ’s avonds ons huis te betreden. Vanwege de giftige dampen. Klus geklaard, en een week later stond er weer een isolatiemannetje voor de deur, om het af te maken. Toen bleek dat het houtwormmannetje het luik van onze kruipruimte met het handvat naar beneden had teruggeplaatst. Nagels, schroevendraaiers en messen pasten er niet tussen. Na een helder moment lukte het met de gootsteenontstopper na een kwartier om het luik op te tillen. Isolatie voltooid, eind goed, al goed.

Maar ook tips over minder prettige mannetjes zijn welkom. Er zijn luie, chagrijnige en ouwehoer-mannetjes en mannetjes die lekkage niet oplossen, maar verergeren.

Fijn als anderen hier achter komen, en niet jij.

Maar de meeste ervaringen zijn positief. En als je een goed mannetje hebt…. Hou vast!

STAND BY YOUR MANNETJE!